Wrażliwość sensoryczna jako wymiar temperamentu a percepcja bodźców wzrokowych i słuchowych

Joanna Kantor-Martynuska , Błażej Szymura

Abstract

​Celem badań było określenie związków wrażliwości sensorycznej (WS) z preferowaną głośnością muzyki oraz intensywnością obrazu. Zadania eksperymentalne obejmowały kolejno dobór preferowanej głośności muzyki, jej szacowanie oraz dokonywanie emocjonalnej, poznawczej i preferencyjnej oceny materiału wizualnego. WS nie wykazała związku z preferowaną głośnością muzyki ani jej szacunkową oceną, ponadto nie zaobserwowano jej związku z absolutnym progiem wrażliwości słuchowej. WS różnicowała natomiast preferencje co do natężenia bodźców wzrokowych. Badani o wysokiej wrażliwości sensorycznej preferowali obraz o mniej nasyconym kolorze, bardziej rozmytych konturach oraz pozbawiony złudzenia ruchu. Interpretacja wyników nawiązuje do różnic indywidualnych w zakresie zapotrzebowania na stymulację, związanych z poszczególnymi typami temperamentu. Odnosi się także do niewystarczającej reprezentacji modalności słuchowej w ramach skali mierzącej WS. Sugerujemy konieczność rewizji tej skali z uwzględnieniem wrażliwości na bodźce akustyczne.