Zasady ewaluacji skuteczności monitoringu wizyjnego

Authors:

• Joanna Kabzińska,
• Michalina Szafrańska

Abstract

Zgodnie z ideą polityki karnej opartej na dowodach (ang. evidence based crime policy) w celu poprawy obiektywnego i subiektywnego bezpieczeństwa obywateli należy wdrażać takie inicjatywy, których skuteczność i celowość znajdują potwierdzenie w rzetelnie przeprowadzonych badaniach naukowych. Coraz częściej realizacji wspomnianych celów służy monitoring wizyjny cieszący się zresztą społeczną aprobatą. Jako że instalacja i zarządzanie takim systemem są działaniami kosztochłonnymi, kluczową kwestią jest zatem czy — w celu obniżenia poziomu przestępczości — wspomniane wydatki lepiej ponieść na kamery CCTV (ang. Closed-Circuit TeleVision) czy inne środki prewencyjne. Nie sposób jednak — co często zdarza się w praktyce — w ocenie skuteczności narzędzi prewencyjnych poprzestać na anegdotycznych doniesieniach o ich skuteczności. Bez przeprowadzenia wysokiej jakości (w rozumieniu metodologicznym) badań skuteczności monitoringu wizyjnego nie można rzetelnie odpowiedzieć na pytanie, czy jest on rzeczywiście skuteczny w walce z przestępczością. Przeprowadzenie badań ewaluacyjnych służących ocenie skuteczność kamer CCTV wymaga jednak rozważenia kilku kluczowych kwestii. Niniejszy artykuł stanowi zbiór rekomendacji dotyczących prawidłowej ewaluacji skuteczności monitoringu wizyjnego, która powinna zostać zaplanowana już na etapie projektowania systemu. Publikacja zawiera szczegółowy przegląd celów monitoringu wizyjnego, bez określenia których nie sposób wskazać, czy monitoring jest skuteczny (skuteczny to taki, który realizuje zakładane cele). Ponadto wskazuje on w jaki sposób wybrać obszary, w których zostanie przeprowadzona ewaluacja monitoringu, i zaplanować procedurę eksperymentalną. Wreszcie wskazuje, jaką metodę ewaluacji wybrać i w jaki sposób radzić sobie z nieuniknionymi ograniczeniami badań eksperymentalnych nad skutecznością monitoringu.